Gronkowce STAAR-test PCR (Staphylococcus, gronkowiec MRSA, VRSA)

Gronkowce to bakterie Gram-dodatnie, są ziarenkowcami i występują w skupiskach przypominających grona. Powodują zakażenia różnych narządów: choroby skóry, choroby układu oddechowego, choroby układu moczowego, choroby przewodu pokarmowego, posocznice i ropowice, zapalenia ropne stawów, zapalenie sutków, zapalenie szpiku i kości, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chorobę Rittera, zespół wstrząsu toksycznego.

 STAAR-test PCR   (Staphylococcal toxicity and antibiotic resistance)

 STAAR test PCR to test wykrywający szczepy gronkowca wytwarzające toksyny oraz oporność na antybiotyki. Stosując metody biologii molekularnej, w pobranym materiale biologicznym od pacjenta wykrywane są zakażenia gronkowcowe z równoczesną identyfikacją szczepów opornych na antybiotyki, wytwarzające niebezpieczne toksyny oraz biofilm- otoczkę utrudniającą dostęp do miejsca zakażenia. Test został opracowany w szczególności do diagnostyki trudnogojących się ran po urazach i zabiegach operacyjnych. Często po wstępnym dobrym gojeniu się rany, nawet po kilku tygodniach, pojawia się ból oraz ropiejące miejsca często z tkanką martwiczą. Prawidłowe ustalenie przyczyn infekcji staje się niezbędne dla prawidłowego leczenia.

Test STAAR obejmuje wykrywnie:

1. bakterii z rodzaju Staphylococcus (gronkowce) 
2. Gronkowca złocistego – Staphylococcus aureus
3. Gronkowca skórnego – Staphylococcus epidermidis
4. MRSA - szczepy oporne na antybiotyki b-laktamowe: metycylinę oraz penicyliny, cefalosporyny, monobaktamy oraz karbapenemy.
5. VRSA – szczepy oporne na wankomycynę, które mogą być także oporne na meropenem oraz imipenem.
6. CoNS -szczepy koagulazoujemne- to groźne gronkowce głównie rozwijające się na ranach i tkankach martwiczych, odpowiedzialne za ropnie i procesy gnilne: S.epidermidis, S.saprophyticus, S.haemolyticus, S.lugdunensis
7. Szczepy wytwarzające toksynę PVL (leukocydynę Panton-Valentine), która uwalniana do krwiobiegu tworzy pory na powierzchni leukocytów, prowadząc do ich obumierania.
8. Szczepy wytwarzające biofilm – polimer polisacharydowy (tzw.śluz) wytwarzany na powierzchni zainfekowanej tkanki, który bardzo utrudnia leczenie.

 Materiał do badań: wymazy z ran, ropa, wymazy z ucha, nosa i oka, nosa, gardła, pochwy, krew, mocz, płyn stawowy, płyn z opłucnej, płyn mózgowo-rdzeniowy  i inne.

Metodyka badań: Multiplex Nested PCR, qualitative PCR,   LOD: 10⁴ CFU/ml

Czas wykonywania badania: do 10 dni rob., badania CITO do 3 dni

Bezpłatny zestaw pobraniowy zawiera: fomularz zlecenia, instrukcję pobierania i przesyłąnia próbek oraz sterylną wymazówkę do pobrania wymazu. 

Jeżeli do badań ma być pobrany inny materiał (np.krew), prosimy o taką informacje w "Uwagach do zamówienia".

Wymaz z gardła można wykonać bezpłatnie na miejscu w Laboratorium we Wrocławiu (pn.-pt. w godz: 10:00 – 16:00). Nie trzeba się wcześniej umawiać, ani robić internetowego zamówienia.

Jak wykonać badanie po zamówieniu naszego testu?

Wymaz z ran oraz  gardła i/lub nosa można pobrać samodzielnie. Podstawową zasadą jest pobranie komórek nabłonka z tych miejsc, w których spodziewamy się obecności szukanego mikroorganizmu.

Wymaz zgardła: za pomocą suchej sterylnej wymazówki energicznie pociera się obie powierzchnie migdałków oraz tylną ścianę gardła (bez dotykania powierzchni jamy ustnej). Godzinę przed badaniem nie należy przepłukiwać gardła oraz spożywać posiłków i pić napojów (zwłaszcza gazowanych).

Przechowywanie i transport materiału:

Po pobraniu, materiał powinien być od razu przeniesiony do probówki (sterylnego pojemnika bez podłoża transportowego), zabezpieczającego materiał przed kontaminacją (skażeniem) bakteriami i grzybami z zewnątrz. Pobrany materiał można przechowywać w chłodziarce (+5°C) do 5 dni lub dłużej w zamrożeniu (poniżej -10°C). Transport próbki w temperaturze otoczenia nie powinien trwać dłużej niż 3 dni (latem) / 5 dni (jesień-zima). Jeżeli próbka przesyłana jest do laboratorium pocztą kurierską lub priorytetową nie należy nadawać jej przed dniami świątecznymi lub wolnymi od pracy.